سوگ سیاوش سیاووش آواز ایران‌زمین به فردوسی پاک شد همنشین دریغا که آن شاه در خاک شد دل تار و تنبور صدچاک شد ببارید ای اشک‌های دریغ که شد ماه ماهان نهان زیر میغ دریغ است ایران که بی‌‌جان شود گلستانِ بی‌نغمه ویران شود نرفتی تو ای بلبل باغ عشق که باقی‌ست یاد تو با داغ عشق چو شهنامه برجاست آواز تو نه آواز، افسون و اعجاز تو خوشا تو که جایت دل خلق بود پس از مرگ هم یادت آنجا غنود کنون پیر توسی پذیرای توست خود این آیت شان والای توست پناه ستمدیدگان غریب صدای تو ای ايران غمت مرساد
گزارش 2 صعود به قله تشگر ( هماگ )
صعود به قله تشگر ( هرمزگان ) هماگ
تو ,دریغ ,ای ,سوگ ,توست ,دل ,سوگ سیاوش ,تو که ,که جایت ,خوشا تو ,تو خوشا
درباره این سایت